வெள்ளிக் கிழமையில்...

புல்லிடை நகர்ந்துகொண்டிருக்கிறேன்

ஒரு வெல்வெட் பூச்சி என.

அடைந்துவிடுவேன் எப்படியும்

மழைக்காலக் காளான்களின் கீழ்

காத்திருக்கும் என் காதலியை.

 %

கல்வெட்டாங் குழியிலிருந்து

கடைசியாக வெளியேறுகிறது ஆமை.

சுழன்று சுழன்று விழுகிறது

கழுகின் நிழல்

மஞ்சணத்தி மர இலைகளின் மேல்.

வெண் பூ வாசம் கலைத்து.

 %

கட்டுமானம் முடிந்து

பால் காய்ச்சாத

சுண்ணாம்பு வாசச்

சுவர்களின் மத்தியில்

கலந்து கரையும் அவர்களை

தூரத்திலிருந்து காவல் காக்கிறது

வெள்ளிக்கிழமை பிற்பகல்.

 %

என்

இல்லாத முலைக்காம்பில்

விழுந்து தெறிக்கிறது

பெய்யாத மழை.

 %

சாம்பல் பூனைக்குட்டிக்கு

பித்துப் பிடித்துவிடும்போல இருக்கிறது,

மதிலுக்கு அப்புறம்

சுருள் அவிழும் வாழைக்குருத்தினுள்

பொட்டலம் கட்டப்பட்டிருக்கும்

வெயில் நிறம் பார்த்து.

 %

வெயிலின் ஐந்தருவியில்

ஆடையற்றுக் குளிக்கிறது என்

ஐம்புலன்

செண்பகப் பூக்கள் மணக்க.

 %

பார்த்தால்தான் என்ன

பாம்புக் கலவியை?

 %

என் மலைப்படுகை பூராவும்

நீயே புஷ்பித்திருக்கிறாய்.

என் சுனை நீர்

உன் மீன்களால்

சுத்தீகரிக்கப் பட்டிருக்கிறது

உன் அழகிய தீயை

என் சுள்ளிகள் கொண்டு

நெடிதாக வளர்த்தேன்.

உன் தாவரம் முழுமையையும்

என் காற்று தொட்டது.

 %

குறுக்கே பறக்கும் சிறு குருவி

நிரப்பிவிடுகிறது

என் சாலையை.

 %

நிலம் துளைக்கிறார்கள்.

நீர் வரட்டும்.

 %

வேண்டுமென்றே

மகனிடம் தோற்கும் தந்தை

அடிக்கிற பந்து

அன்பின் சிறகுகளால்

வடிவம் கொண்டிருக்கிறது.

 %

மைதானக் கால்பந்திற்கு

படபடக்கின்றன வெள்ளைப் புறாக்கள்.

உதிர் சிறகு பொறுக்குகிறாள்

உள்மனச் சிறுமி

%